อัลเฟรด เบลล็อก (อังกฤษ: Alfred Blalock; 5 เมษายน 1899 - 15 กันยายน 1964) เป็นศัลยแพทย์ชาวอเมริกันที่เป็นที่รู้จักมากที่สุดจากการค้นคว้าเกี่ยวกับภาวะช็อกและภาวะเตระโลจีออฟฟาโลต์ นอกจากนี้ เขายังร่วมกับผู้ช่วยวีเวียน ทอมัส และ กุมารแพทย์โรคหัวใจ เฮเลน ทอสสิก พัฒนาวิธีการชันต์แบบเบลล็อก-ทอมัส-ทอสสิก ซี่งช่วยบรรเทาภาวะเขียวในผู้ป่วยภาวะเตตระโลจีออฟฟาโลต์[1] และยังคงใช้เรื่อยมาในศัลยศาสตร์โรคหัวใจในเด็กในปัจจุบัน เขาทำงานที่มหาวิทยาลัยแวนเดอร์บิลต์ และ มหาวิทยาลัยจอนส์ ฮอปคินส์ ที่ซึ่งเขาจบการศึกษาแพทยศาสตรบัณฑิตและดำรงตำแหน่งหัวหน้าภาควิชาศัลยศาสตร์[2] เขาได้รับการยอมรับว่าเป็นผู้ริเริ่มหลายสิ่งในวงการแพทย์ แลเได้รับรางวัลเช่นรางวัลแลสเคอร์-เดบาคี รวมถึงยังเคยไก้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลโนเบลสาขาการแพทย์หลายครั้ง[3]เบลล็อก โดยมีทอมัสเป็นผู้ช่วย ทำการผ่าตัดแก้ไขอาการเขียวใหนผู้ป่วยภาวะเตตระโลจีออฟฟาโลต์เป็นครั้งแรกในปี 1944 ในผู้ปาวยวัย 15 เดือน ไอลีน แซ็กซอน การผ่าตัดประสบความสำเร็จ แต่เด็กเสียชีวิตในอีกไม่กี่เดือนให้หลัง หลังจากนั้นมาเขาเริ่มคุ้นชินกับการผ่าตัดด้วยวิธีใหม่นี้ และทำการผ่าตัดในผู้ป่วจเด็กอีกหลายพันคน บ่อยครั้งโดยมีทอมัสเป็นผู้ช่วย การผ่าตัดในครั้งถัด ๆ มาประสบผลสำเร็จและช่วยชีวิตผู้ป่วยจำนวนมาก และยังได้รับการยอมรับว่าเป็นจุดเริ่มต้นของยุคสมัยใหม่สำหรับศัลยศาสตร์หัวใจ ในฐานะการผ่าตัดหัวใจมุนษย์ครั้งแรกที่ประสบผลสำเร็จในยุคสมัยใหม่[1][4]